SAKIN DOKUNMAYIN! AMA…
Osman Aytekin
Nevşehir'in Nar caddesinde kaldırımda yürüyordum. Bir araç yolu ortalamış cep telefonu konuşarak yürüyen bu adama düdük çaldı. Adam aracın düdük sesiyle kaldırıma çıktı ve yürümeye devam etti.
Adamın telefon konuşması elli yüz metreden duyulabilirdi. Adam konuşmasında, "eşek oğlum bir de bana kafa tutuyor, bana karşı çıkıyor, benimle tartışıyor..."diyordu, muhatabına. Oğlunu öfkeyle kıyasıya eleştiriyordu. Ancak bu konuşmalardan adamın kabahatli olduğunu düşündüm. Birincisi cadde ortasında alelusul bağırarak konuşması görgü usullerine uygun bir davranış değildir. İkincisi de bir insan çocuklarını terbiye içinde yetiştirmektir. Ahlaklı terbiyeli bir evlat ne anneye ne de babaya karşı gelmez, asi olmaz!
Maalesef böylesi ve benzeri durumlarla son zamanlarda sıklıkla karşılaşmaktayız. İyi aile, örnek aile toplumdaki işleyişi de kolaylaştırır ve insanlara da huzur telkin eder. Ancak son birkaç yıldır insanlara bir şeyler oldu. Bu olanların sebebi başta psikologlar olmak üzere üniversiteler tarafından da el atılmalıdır. Zira toplumda çok tehlikeli bir gidişat mevcuttur.
Kazara insanlara dokunmakla başınıza belayı almanız her an mümkün olabilir. Nitekim bunun çeşitli örneklerini hemen hemen hergün haberlerde izliyoruz. Biri birine bir şey mi dedi anında karşılığını buluyor!...
Kavga ortamına girmek birine dokunmakla eşdeğer hale geldi neredeyse. Geçen gün yine bir caddede yürüyordum. Yetmiş yaşlarda bir adam dar bir kaldırımın tam ortasında duruyordu. Adamın durduğu yer bir marketin önüydü. Yolcu indirme bindirmenin de yapıldığı bir yerdi. Hava soğuk, yer biraz kaygan ve insanlar adama dokunmamak için kenardan yürümek durumunda kalıyorlardı. Bir tarafı belirttiğim gibi marketin önü ve markete girip çıkanlar diğer yansa asfalt yani trafik akşının olduğu yer.
Adama dedim ki,
-Dayı biraz kenara çekilsen, yolda sabit duruyorsun…
Adam aniden parladı,
-Kenardan geçsene sen de!.. Dedi.
Tabi ki yoluma devam ettim.
Ancak insanların anlayışları gittikçe kaybolmaya başladı. Birine sözle dokunsanız ne kadar öfkesi varsa sizden çıkaracak haldeler. Aman dikkat diyoruz. Durduk yerde başınıza iş almayınız. Bu hal normal bir hal değildir.
İnsani davranışlar gittikçe yara alıyor. Nezaket, hoşgörü, empati kurma yeteneğimiz kayboluyor. Eğitimin önemi bir kez daha kendini hissettiriyor.
Hatırlatalım; toplumsal uzlaşı ve anlayış için duyarlı olmalıyız.
