EDEBALİCE
GENÇLERDE DEPRESYON
Ali İhsan TOSUN
[email protected]

Okullarda yeni bir dönemin sonuna daha geldik. Öğrenciler bir dönem boyu çalıştıklarının karşılığını “karne” üzerinde göreceklerdir. Buna göre bir plan yaparak bir taraftan dinlenirken, diğer taraftan da eksiklerini tamamlayacaklardır. Bence uzun bir çalışma döneminin sonunda zamanlarını daha çok dinlenmeye ve eğlenmeye ayırmalılardır. Çünkü bunu hak ettiler!...
Aile bireylerinin de bu konuda çocuklarına yardımcı olmalı, onlara bu imkanları sağlamalılardır.
@ @ @
Konu ile ilgili görüşüne başvurduğumuz Psikolog Uğur Tosun; “Ortaöğretim düzeyinde “ergenlik çağı”ndaki öğrenciler hayatlarının en riskli, en bunalımlarını dönemini yaşamaktadırlar!... Bu dönemde aile bireyleri çocuklarına daha şefkatli davranmalı; onlarla dost, arkadaş olmalılardır. Aksi halde çok sevdikleri çocuklarını kaybedebilirler!...
“Çocuklar ve gençler de yetişkinler gibi depresyona girebilirler. Onların depresyona girebilecekleri en riskli, en olumsuz dönem13-19 yaşlarıdır. Çocukların ortaöğretim yıllarıdır.
Psikolog Uğur Tosun; “Çocuklarda ve gençlerde depresyon belirtileri; sinirli veya asabi olmaları, yemek düzeninde değişiklik (çok yemek ya da yeterli yememek), uyku bozukluğu (az uyumak veya çok uyumak), uyum zorluğu, motivasyon düşüklüğü, enerji kaybı, baş ağrıları, mide ağrıları, arkadaşlarla oyun oynamayı istememek, okulda performans düşüklüğü, okulu asmak, alkol veya ilaç bağımlılığı, ölümü veya intiharı düşünmek olarak sayılabilir.
Olağan olmayan davranışlardan şüphe edin. Örneğin, anne babaya karşı gelmek, sürekli mide veya baş ağrısından şikayet etmek, sık sık yalnız kalma isteği gibi!...
Çocuklarınızda depresyon belirtileri görüyorsanız, çocuğunuzla konuşun, onu dinleyin ve profesyonel yardım alın. Çünkü depresyon tedavi edilebilir psikolojik rahatsızlıktır. Geç kalmadan okul rehberlik servisinden veya bir uzman psikologdan yardım alabilirsiniz.” dedi.
@ @ @
Aile bireyleri özellikle anne – babalar çocukları karnelerini getirdiklerinde; karnesini inceledikten sonra hoşgörü ile yaklaşmalı, “kendilerinin de zaman zaman düşük notlar aldıklarını, bu çağda onların olabileceği” şeklinde yaklaşmalıdırlar. Önemli olanın “hatanın neresinden dönülürse dönülsün kâr olduğunu” hissettirmek gerekir. Aksi halde “ergenlik çağı”ndaki çocuklar “Ailem beni anlamıyor.” diye zıtlaşarak depresyona girebilir. Bu da ileride çözümsüz bir duruma yol açabilir Allah esirgesin!...