Oğlum dedi ki,

-Sevgi nedir baba?

-Sevgi; Allah´ın biz kullarının gönlüne, kafasına verdiği güzel bir ilham. Mutluluk, huzur, sevinç, sevme…

-Peki, baba bir kişi herkesi sevebilir mi?

Böyle bir soru beklemiyordum. Biraz şaşırdım. Cevabım şöyle oldu,

- İnsan sevmelidir. Sevmeden yaşamanın bir anlamı kalmaz. Bir insan herkesi sevemez. Çünkü insanın mizaçları, itiyatları, davranışları farklıdır. Tip dediğimiz kalıbın içine farklılıklar girer. Fakat sevmelidir.

- Amma kimi, kimileri?

-İnsan annesini, babasını, kardeşlerini, akrabalarını, komşularını sever. Sevmelidir. Bütün insanlar sevilmelidir.

Bu fikre başta oğlum olmak üzere sizlerden de bir karşılık gelecektir,

-Bütün insanlar nasıl sevilir?

-Elbette bütün insanlar sevilemez. İyilik ve kötülük denen kavramlar var. Kötü insanları nasıl sevebileceksiniz ki? Ancak bir istisna yanı olursa o da o kişinin ıslah olmasıdır. Tövbe etmesidir. Bir daha kötülükler içine girmemesidir. Bazıları ıslah olabilir. Kendilerini değiştirebilir. Yaşadığı bütün olumsuzluklardan sonra kendine yeni bir hayat yolu belirleyebilir. O yolda olabilir. Fakat insanların yukarıda saydığımız sebeplere bağlı olarak değişebilmesi zordur. Ancak bazı kötü alışkanlıkları terk edebilir.

Sevmenin özgül ağırlığı Sevgili Peygamberimizin şu güzel hadisinde yatıyor,

"Canım kudret elinde olan Allah´a yemin ederim ki sizler iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız. Yaptığınız takdirde birbirinizi seveceğiniz bir şey söyleyeyim mi? Aranızda selamı yayınız!"

Bu saiklerle Müslüman kişi insanları sevmelidir. Sevgi beslemelidir. Güven vermelidir. Ön yargısız hareket etmelidir. Eğer karşısındakinden emin değilse, kendisine zarar geleceğini düşünüyorsa veya bunun ihtimal dâhilinde olacağını hesap ediyorsa mutedilli olmalıdır. İtidalli hareket etmek gerekir. Müslüman kişi feraset sahibi olmalıdır.

Bu konuşmalarımızdan sonra sosyal medyaya şöyle bir paylaşım okudum. İpek Acar Hanım´a annesi şöyle bir mesaj geçmiş,

"...o yüzden hayatınıza sımsıkı sarılın, neşe ve sevginizi sevdiklerinize hissettirin, hayatınızda güzel olan hiçbir şeyi ertelemeyin keyfinize bakın ve lütfeeeen namazınızı, ibadetinizi ihmal etmeyin,,, Sizi çok seviyorum canlarım, ömrüm, çiçeklerim,,,,, kara böcüklerim,,,

İnancınızdan güç alın, hayatta her şeye hazırlıklı olun ama yılmayın, yıkılmayın,, bu dünya imtihan unutmayın... sevdiklerinize sarılın kocaman,, içinizdeki huzuru gözlerinize bakışlarınıza, sözlerinize taşıyın ki sevdiklerinize de huzur olun,, gül yanaklı, çiçek kokulu,, ipek sözlü kamer yüzlü yavrularım. Rabbim sizi himayesine alsın. Yarın çok güzel bir gün olacak inşallah"

Ne güzel bir dua ne güzel temennidir bu ışıltılı sözler. Böyle iyi kalpli annelerin varlığı sadece o aileyi değil bütün toplumu huzurlu olmasına katkılar sağlar. Ne güzel!

Bu paylaşıma yaptığım yorumu da sütunlarıma alıyor ve yüreğinizden sevgiler eksik olmasın diyorum.

Anne ve babanın sevgisi ve duası hayatı güzel kokulara bezeyen bir çiçek tarlasına çevirir. Sevgileri eksik olsa da annesiz babasız kimselere, kültürel duyarlılıkla yetişmemiş okumamışlara da güzel Allah´ım iyilikler versin. Allah mutluluğunuzu daim eylesin. Huzur içinde olunuz.

Sevgilerle kalınız.