Letafet , zerâfet ve nezâketin tek kelimelik ifadesi efendiliktir . Efendilik şahsiyet libâsıdır . Diğer bir ifadeyle kişiliğimizin ütüsüdür , ziynetidir .
Rabbimizin bir ismi de ‘El Latifdir’c.c. Özetle bu ismi şerif “Hususiyle ince , dakik vegizli olan her şeyi görüp bilen ve bu bilgisiyle bütün varlıkların ihtiyaçlarını gideren şevkat ve keremiyle davranan bir ismi ilâhidir.
“Sultan II.Mahmud döneminde yaşayan “Hâlet” isminde bir kişi vardı . Yetiştirilmek üzere dönemin bir çok devlet kademesinde bulundu. En belirgin özellği cin olmadan adam çarpmaktı. Yanında çalıştığı hiçbir yöneticiye yaranamadı . Fenerli Rumlarla işbirliği yapıp devlet sırlarını paylaşmıştı.
Makam ve mevkii için herkese çamur attı . Osmanlı devletinde defterdar olarak görev yapan Moralı Osman Efendi dürüstlüğü ve samimiyeti ile bilinirdi.Fakat Hâlet Efendi bu kişiye aşırı kin beslerdi. Bir gün ziyaretlerinde Hâlet Efendi , Osman Efendiyi kapıda karşıladı , izzet ikram , suallerine cevap , kapıya kadar uğurladı.
Bunu gören hizmetkârlar sordu: Efendim mâzur görünüz , siz bu adamı sevmezsiniz , elinde avcunda olanı aldınız . Peki Moralı Osman Efendiye bu saygının sebebi nedir ? Doğru söylersiniz.
Her şeyini aldım ama bu adamın saygınlığını , efendiliğini bir türlü alamadım . Elimde olmadan bu adama karşı saygı duymayı mecbur hissediyorum dedi . Kulluğu , nezâketi , zerâfeti , letafeti , muhitte efendiğin güzel bir örnekliğini sunan kullar olma ümidiyle . Ya Lâtif diyerek kalbi selim riyaz ederiz.
Güzel günler görmek ümidiyle Allaha emanet olunuz.
