Sevgili Dostlar,
Sizin de etrafınızda bolca var sanırım. Yaptığı hatanın farkında olmayan hatta hatasını uyardığınız halde düzeltmeyen, üstüne üstlük daha da ileri giden tiplerden bahsediyorum.
Böyle tipler “ille de odunum” diyen cinslerdir.
Hâlbuki hepimiz insanız sonunda. Mutlaka bazı hatalar yapabiliriz. Ne güzel bir sözdür “İnsan beşer, elbet şaşar” sözü değil mi?
Bu sözden yola çıkarak yapılan hatanın farkına varıldığında özür dilemek, daha güzel bir davranıştır insan için.
Her nedense suç bir gariptir, kimse kabullenmez. Suç vardır ama hep başkalarınındır. Sanki kendileri sütten çıkmış ak kaşık gibidir bazıları.
Ellerindeki aynanın tersi dönüktür kendilerine, hep başkalarını görürler aynada. Bir kez olsun çevirip bakmazlar aynaya.
Aslında her şeyin farkındadır bu tipler. Aynayı kendilerine tuttuklarında ne göreceklerini çok iyi bildiklerinden hiç aynaya bakmak istemezler.
Sevgili Dostlar,
Sözü uzatmadan bu tiplere bir şiirli bir ayna tutup konuyu noktalamak istiyorum.
SUÇ KİMİN?
İşin başı “Bismillah”
Çekmedinse suç kimin?
“Hayır ek” derken Allah
Ekmedinse suç kimin?
Savurma yoğa vara
Düşersin sonra dara
Biraz olsun kenara
Atmadınsa suç kimin?
Ürkme İslam adından
Gel, vazgeç inadından
Bir nebzecik tadından
Tatmadınsa suç kimin?
Unutursan ülkünü
Kaptırırsın mülkünü
Onca bilgi yükünü
Satmadınsa suç kimin?
Kulak vermezsen emre
Düşer mi gönle cemre?
Ölmeden önce kabre
Yatmadınsa suç kimin?
