Sallandı Afşinim güneş doğmadan
Dumanlar yükseldi yanan ocaktan
Çığlıklar ağıtlar sanki savaştan
Yine Şubat ayı insan hüzünlü.
.
Yeşil evler kayıp tuzla buz oldu
Depremin tarihi bir anı oldu
Geceleyin bina toz duman oldu
Yine Şubat ayı insan hüzünlü.
.
Ağlıyor çocuklar yavrum içerde
Hiçbir ilaç derman olmaz bu derde
Soğuktur havalar karlar hep yerde
Yine Şubat ayı insan hüzünlü.
.
Enkazın altında diyordu biri
Hamişi çağırdı insanlar diri
Bir an toprak oldu gözlerin feri
Yine Şubat ayı insan hüzünlü.
