Tarım Danışmanı Emre Yeşil, toprağın bitkilerin gelişimi için yalnızca fiziksel bir tutunma ortamı değil, aynı zamanda gerekli besinleri sağlayan, suyu tutan ve mikroorganizmaların yaşamasına imkân veren canlı bir ekosistemi olduğunu belirtti.
Verimli bir toprağın, içinde bulunan organik madde, mineraller ve mikroorganizmalar sayesinde bitkilerin sağlıklı büyümesini desteklediğini söyleyen Yeşil, “Toprak altı canlıları, bu ekosistemin önemli bir parçası olup toprağın yapısını iyileştirerek bitkilerin ihtiyacı olan besin maddelerinin döngüsünü sağlar.” dedi.
TOPRAK ALTI CANLILIĞI VE EKOSİSTEM DENGESİ
Toprak altında sayısız mikroorganizma, mantar, bakteri, solucan ve böcek yaşadığını aktaran Yeşil, “Bu canlılar, organik maddeleri parçalayarak bitkilerin alabileceği besin formlarına dönüştürür. Özellikle mikorizal mantarlar, bitki kökleriyle simbiyotik bir ilişki kurarak onların su ve mineral alımını artırır. Azot bağlayan bakteriler ise havadaki azotu bitkilerin kullanabileceği hale getirerek verimli bir büyüme ortamı oluşturur. Solucanlar ve diğer toprak canlıları toprağı havalandırarak köklerin daha iyi gelişmesine yardımcı olur.” ifadelerine yer verdi.
TOPRAK CANLILARININ BİTKİ SAĞLIĞINA KATKISI
Yeşil bilgilendirmesine şöyle devam etti; “Toprak altı canlılarının etkin olduğu sağlıklı bir toprak, bitkilerin besinleri daha verimli şekilde almasını sağlar ve kök gelişimini destekler. Aynı zamanda, zararlı organizmaların yayılmasını önleyen faydalı mikroorganizmalar sayesinde bitkiler hastalıklara karşı daha dirençli hale gelir. Canlı bir toprak ekosistemi, kimyasal gübre ve ilaç kullanımına olan ihtiyacı azaltarak sürdürülebilir tarımı destekler. Sonuç olarak, sağlıklı ve canlı bir toprak, sağlıklı bitkilerin yetişmesi için vazgeçilmez bir unsurdur.”
PESTİSİT VE SUNİ GÜBRELERİN TOPRAK ALTI CANLILARINA ZARARI
“Modern tarımda sıkça kullanılan pestisitler ve suni gübreler, kısa vadede verimi artırsa da uzun vadede toprak sağlığına ve toprak altı canlılarına büyük zarar verir. Pestisitler, zararlı organizmaları hedef alsa da faydalı bakterileri, mantarları ve toprak solucanlarını da yok ederek toprak ekosisteminin dengesini bozar. Suni gübreler ise organik maddeyi azaltarak mikroorganizmaların besin döngüsünü olumsuz etkiler ve toprak yapısını zamanla bozar. Bu kimyasal uygulamalar, toprağın biyolojik çeşitliliğini azaltarak onun verimini ve su tutma kapasitesini düşürür. Dolayısıyla, aşırı kimyasal kullanım yerine organik gübreleme ve biyolojik mücadele yöntemleri tercih edilmelidir ki toprak canlılığı korunarak sürdürülebilir ve sağlıklı bir tarım mümkün olsun.”
